رزق

در مورد رزق تعابیری داریم که در آیات و روایات مختلف به چشم می خورد:
رزق واسع(1) داریم و رزق کریم(2)
و خصوصیت رزق وسعت و کرامت آن است.
وسعت رزق:
رزقی که تمامی ابعاد وجود انسان را در بر گیرد.
رزق ما خوراک و پوشاک ما نیست،
بدن ما رزقی می خواهد، حس و وهم و خیال و فکر و قلب و روح ما هم رزقی دارند
و هر حدی از رزق، رزق مرحله ی بعد را روشن می سازد.
آیات و نشانه های خداوند، ارزاق حواس ما هستند و تدبر در آیات حق،
زمینه ای برای تفکر تو می شود و رزقی است برای برای فکر تو، تفکر معرفتی را به وجود می آورد که روزی عقل توست،
تو می خواهی بسنجی و انتخاب کنی، در تاریکی که نمی شود سنجید،
پس این معرفت، رزق عقل توست و عقل با انتخابی که می کند طاعتی را می آورد که رزق قلب توست
و قلب تو با طاعتش قربی را به همراه می آورد که این قرب رزق روح توست.

رزق در این وسعت مطرح است و محدود به نان و آب و کفش و کلاه نیست.

کرامت رزق:
کرامت رزق در این است که تو ذلیل و وابسته نشوی، رزق کریم رزقیست
که تو را ذلت نچشاند، عزت بدهد، رها کند و فارغ گرداند.
گاهی رزقی به تو عنایت می شود ولی این رزق تو را گرفتار و ذلیل می کند
اما روزی خداوند برای کسی که تنها به او تکیه می کند از جایی می رسد که حسابش را نکرده باشد.
چرا؟
چون تو تنها بر او تکیه کردی و او تو را به گونه ای روزی می دهد که وابسته ی درگاه دیگری نشوی.
اصلا عنایت او در همین است که در هیچ امری حتی در حکومت بر خودمان، ما را به حال خود رها نمی کند.
و گرنه نه بر خود می بخشیدیم و نه بر دیگران!


برگرفته از کتاب" شرحی بر دعاهای روزانه ی حضرت زهرا (س)" استاد علی صفایی حائری

--------------------

1.مفاتیح الجنان، دعای ابوحمزه
2. حج، 50