گاهی که نکته ی تلخی از ذهنمون رد میشه
یاد کار غلطی از جانب کسی میوفتیم
اینقدر پر میشیم از نارحتی که یادمون میره
همین آدم
چند بار دورادور، با وسطه، یواشکی کمکمون کرده، چند بار بی واسطه، مستقیم اما بی منت
چند بار لبخند رو روی لب هامون آورده و چند بار بودنش پناهی بوده برامون
چندبار حس شیرینی رو تو اوج تلخی بهمون داده
حتی وقتی داشته اذیت می کرده
چند بار به اذیتاش فکر کردیم و تهش به یه حس خاصی رسیدیم
همیشه می شده جور دیگه ای هم نگاه کرد
اما ما همیشه با تلخی
تمامشو بدی و بدجنسی و کوچیکی و حقارت دیدیم
........
چقدر قشنگ گفته سهراب... چشمها رو باید شست
اما
به نظرم ذهن ها رو و قلب ها رو قبل از اون باید شست
اینطوری چشم ها نور بیشتری پیدا می کنند.
واقعیت اینه که همه ی آدما خوبن
ولی هیچ خوبی کامل نیست...بی نقص خداست فقط
