تن آدمی شریف است به جان آدمیت***نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش و بینی***چه میان نقش دیوار و میان آدمیت
خور و خواب و خشم و شهوت شغبست و جهل و ظلمت***حیوان خبر ندارد ز جهان آدمیت
به حقیقت آدمی باش وگرنه مرغ باشد***که همین سخن بگوید به زبان آدمیت
مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی***که فرشته ره ندارد به مقام آدمیت
اگر این درندهخویی ز طبیعتت بمیرد***همه عمر زنده باشی به روان آدمیت
رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند***بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت
نه بیان فضل کردم که نصیحت تو گفتم
هم از آدمی شنیدیم بیان آدمیت
/سعدی/
چقدر خوب بود اگه می تونستیم آینده رو ببینیم!
چقدر بد بود اگه می تونستیم آینده رو ببینیم!
ما هیچ کدوم از آینده خبر نداریم
این هم خوبه و هم بد!
از على (ع) مى پرسند چه کسانى هستند که غیبت مى کنند
و
همیشه دلشان مى خواهد پشت سر مردم حرف بزنند
و بدگوئى کنند و از بدگوئى دیگران لذت مى برند؟
على (ع) مى فرماید:
ضعیفها، عاجزها، ناتوانها «الغیبه جهد العاجز»
غیبت، منتهاى کوشش یک آدم ناتوان است.
یک انسان قوى و مقتدر و آن کسى که در روح خود احساس قدرت مى کند،
عار و ننگش مى آید که غیبت کند و غیبت را کار دنى ها و ضعفا و کارى پست مى داند
یک انسان قوى حاضر نیست پشت سر مردم غیبت کند
و
یا غیبت دیگران را بشنود.
على (ع) غیبت را مستند به ضعف مى کند
و
مى گوید انسان قوى و مقتدر و یک روح مقتدر هرگز غیبت نمى کند.
/انسان کامل/
نمی دانم
آیا کسانی که همواره انگشت اشارشان به سمت دیگران رفته
برای تخریب و تحقیر هر چه بیشتر
خودشان هم نگاهی انداخته اند ؟
.
.
.
کز دیو دد ملولم و انسانم آرزوست
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
گفتند یافت می نشود گشته ایم ما....گفت آنچه یافت می نشود آنم آرزوست
گاهی که وحشت تمام وجودم رو می گیره، گاهی که نگرانم و دلواپس
تنها راهی که می بینم
"تویی"
و تنها جمله ای که به ذهنم میرسه
"افوض امری الی الله، ان الله بصیر بالعباد"
به تو می سپارم خودم رو از هر شری
به تویی که به لحظه لحظه هام آگاهی